مقایسه ی BiPAP با سایر دستگاه های کمک تنفسی

نویسنده aztebadmin 2021-01-19 18:50:15 0 نظر راهنما,

مقایسه ی BiPAP با سایر دستگاه های کمک تنفسی

اگر شما دچار یک مشکل تنفسی مثل آپنه ی خواب باشید، احتمالا گزینه ی درمان با دستگاه BiPAP توسط پزشکتان به شما توصیه شده است. هنگام عمل دم، دیافراگم به پایین کشیده می شود. این عمل باعث می شود فشار راه ها و کیسه های هوایی ریه ی شما پایین آمده و هوا به داخل کشیده شود. حال اگر شما دچار عارضه ای مثل آپنه ی خواب باشید، گاهی، مثلا به هنگام خواب نمی توانید هوای مورد نیاز خود را وارد ریه کنید. در این صورت ممکن است برای شما درمان با BiPAP تجویز شود که هوا با فشار کنترل شده را وارد ریه ی شما می کند. این کار باعث می شود تا ریه ها باز شده و بدن اکسیژن لازم را دریافت کند که نتیجه ی آن کاهش احتمال مسائلی همچون حمله ی قلبی در طول خواب است.

دستگاه بای پپ تقریبا به اندازه ی یک ظرف غذاست. یک ماسک دهان و بینی یا ماسک بینی (نازال) توسط لوله (تیوب) به دستگاه بای پپ وصل شده و دستگاه، هوا را از طریق لوله ها به ماسک انتقال می دهد. سپس، این هوا به کمک ماسک در هنگام تنفس وارد بدن شما می شود. برخی از دستگاه های BiPAP با متعلقاتی مثل مرطوب کننده همراه اند.

استفاده از BiPAP در ابتدا ممکن است اندکی سخت باشد، اما معمولا بیماران با مرور زمان به آن عادت می کنند. اگر در هنگام استفاده از آن احساس کردید نمی توانید نفس بکشید، حتما بلافاصله به دکتر خود اطلاع دهید زیرا غالبا با تغییر تنظیمات این مشکل را برطرف می کند.

بای پپ معمولا برای کسانی تجویز می شود که دچار اختلالات خواب یا بیماری های ریوی هستند. بیماری هایی که ممکن است نیازمند این درمان باشند، عبارتند از: حملات آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه، نارسایی احتقانی قلب، بیماری سرخرگ تاجی (CAD)، عارضه های عصبی، عارضه های عصبی عضلانی، هایپونتیلاسیون ناشی از چاقی، تنفس ضعیف (پس از انجام عمل جراحی یا به خاطر عوامل دیگر) و ... .

CPAP

باید در نظر داشت، بای پپ تنها دستگاهی نیست که با استفاده از فشار مثبت، به تنفس شما کمک می کند. یک دستگاه کمک تنفسی رایج دیگر، CPAP است. هر دوی این دستگاه ها با فرستادن فشار هوا در هنگام دم و بازدم، به تنفس شما کمک می کنند. در واقع، دستگاه بای پپ در هنگام دم و بازدم، فشار هوای متفاوتی را وارد ریه می کند، در حالی که CPAP همواره فشار ثابتی را اعمال می کند.

APAP

APAP و یا Auto-CPAP هم گونه ای از CPAP با تعیین فشار خودکار است که می تواند با توجه به نیاز بیمار، فشار های متفاوتی از هوا را به ریه وارد کند و تنها پس از معاینه ی دقیق توسط پزشک تجویز می گردد. افرادی که دچار آپنه ی خواب یا مشکلات تنفسی مشابه اند، معمولا در ابتدا از CPAP استفاده می کنند، اما در برخی موارد بای پپ می تواند گزینه ی بهتری باشد. به طور مثال اگر به علت آپنه ی خواب مزمن یا عارضه ای مثل نارسایی احتقانی قلبی نیاز به دستگاه کمک تنفسی قوی تری باشد .

ASV

ASV یا Adaptive Servo-Ventilation نوعی دیگر از انواع دستگاه کمک تنفسی است که ساختاری پیچیده دارد و به معنای تهویه متبوع فرمان یار است. این دستگاه دارای ویژگی های بسیاری مثل تنظیم حجم هوای وارد شده و سرعت منقبض و منبسط شدن ریه ها است. ASV به جای اینکه فشار هوای ثابتی را به داخل ریه ها بدمد و بازگرداند، شرایط تنفس او را پیش بینی کرده و فشار متناسب با بدن بیمار را عرضه می کند. استفاده از این دستگاه، بدون تجویز پزشک خطرناک است و تبعات جبران ناپذیری دارد.

اکسیژن تراپی

یک دستگاه کمک تنفسی رایج دیگر اکسیژن ساز است، که می تواند از هوای محیط اکسیژن خالص را استخراج کند و نیاز و وابستگی شما به کپسول اکسیژن را کاهش داده یا از بین می برد. این دستگاه برای کسانی که نیازمند اکسیژن مکمل در روند درمانشان هستند، بسیار سودمند است. با این حال همه ی افراد به اکسیژن مکمل نیاز ندارند! برای مثال، در درمان آپنه ی انسدادی خواب، پس از برطرف شدن انسداد توسط CPAP، معمولا ریه های شما می توانند از طریق هوای محیط، میزان اکسیژن دریافتی خون را افزایش بدهند. در این صورت، در هنگام استفاده از CPAP نیازی به استفاده از دستگاه اکسیژن ساز نیست.

اکسیژن تراپی تنها در صورتی استفاده می شود که بیمار دچار یک مشکل ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه یا امفیزم ریوی باشد که به موجب آن ریه ها نتوانند اکسیژن لازم را از هوا دریافت کنند. این نکته حائز اهمیت است که اکسیژن سازها می بایست تنها با تجویز پزشک استفاده شوند و مصرف آن ها برای مسائلی مثل تمرین های ورزشی خطرناک است.

در آخر، اگر دچار اختلالات خواب مثل آپنه ی خواب باشید با تشخیص دکتر و پس از انجام تست های لازم همچون تست خواب، روش درمانی متناسب با بیماریتان برای شما تجویز خواهد شد.

بیشتر بدانید :