اکسیژن درمانی هنگام درمان سرطان

سرطان ریه، سرطانی است که غالبا از ریه ها شروع می شود. با این حال ممکن است در مواقعی در نتیجه ی انتشار سرطان از اندام مجاور ریهها به این قسمت ایجاد شود. در صورتی که افراد مبتلا به سرطان ریه علائمی مانند تنگی نفس را از خود نشان بدهند، ممکن است به سرعت با خطر کاهش سطح اشباع اکسیژن خون روبرو شوند. این مسئله خود منجر به بروز علائم و مشکلات دیگری می شود که روند درمان را با اختلال ایجاد کرده و احتمال بهبودی بیمار را کاهش میدهد. از این رو لازم است سطح اکسیژن در بیمار را جدی گرفته و در صورت ظهور علائمی مانند تنگی نفس سریع به پزشک مراجعه کنیم. 

 

 

 

در شرایطی که سطح اشباع اکسیژن خون پایین تر از حد نرمال باشد،  ممکن است بنا به تشخیص پزشک برای بیمار اکسیژن درمانی تجویز شود. این تشخیص با استفاده از آزمایشهای گوناگونی مانند آزمایش خون و پالس اکسیمتر انجام میگیرد. به طور کل، داشتن دستگاه پالس اکسیمتر میتواند به بیمار در پیگیری میزان سطح اشباع اکسیژن در خون کمک کند تا بتوان در صورت کاهش آن، به سرعت پیگیری و درمان را آغاز کرد. پزشک با بررسی شرایط بیمار، نتایج آزمایشها و روند بیماری، میزان جریان اکسیژن لازم، مدت زمان استفاده و لزوم استفاده از دستگاه هنگام فعالیتهای گوناگون مانند ورزش یا خواب را مشخص میکند. با توجه به میزان اکسیژنی که بیمار لازم است در طول روز استفاده کند، ممکن است این امکان را داشته باشد که از دستگاه اکسیژن ساز پرتابل استفاده کند. اینگونه میتواند علاوه بر اکسیژن درمانی به راحتی به انجام فعالیتهای بیرون از خانهی خود مانند مراجعه به بیمارستان برای درمان سرطان، پیاده روی، ورزش و دیگر امور روزانهی خود بپردازد. 

 

 

 

افرادی که مبتلا به سرطان ریه هستند، ممکن است حتی هنگام طی مسافت های کوچک مثل از خانه تا ماشین رفتن دچار تنگی نفس بشوند. در این صورت استفاده از دستگاه اکسیژن ساز میتواند کمک زیادی به بیمار کند و بسیاری از نگرانیها و سختیهای او را حذف کند. در صورتی که از باتریهای یدکی استفاده کنید، میتوانید تا مدت ها بیرون از خانه به کارهای خود بپردازید یا حتی اگر در مطب دکتر منتظر فرا رسیدن نوبت خود هستید، می توانید دستگاه خود را به شارژ بزنید. استفاده از اکسیژن ساز علاوه بر دادن احساس استقلال و آزادی به بیمار به او کمک میکند اکسیژن لازم را به بدن خود برساند تا روند درمانش سریع تر و موثرتر صورت بگیرد. عدم دریافت اکسیژن کافی توسط بدن، هنگام بیماری بسیار خطرناک است. در این شرایط بیمار احساس ضعف و خستگی کرده، دچار سردردهای شدید شده و در بدن خود درد احساس میکند. علاوه بر این قدرت خود برای مبارزه با سرطان را از دست میدهد، در حالی که بیمارانی که سرطانشان در مراحل اولیه تشخیص داده میشود، میتوانند به خوبی با آن مبارزه کنند. حتی در مواردی که سرطان در مرحلهی حاد است، اکسیژن درمانی به کاهش علائم بیماری و افزایش کیفیت زندگی بیمار کمک میکند.

 

 

 

 

لازم به ذکر است، در صورتی که تحت اکسیژن درمانی قرار گرفتید، می بایست همواره نسخهی پزشک و دستورالعمل های او را دنبال کرده و از ایجاد تغییر خودسرانه در تنظیمات دستگاه بپرهیزید، زیرا اکسیژن طبی مانند هر داروی دیگری است و مصرف کم یا زیاد آن عواقب خطرناکی برای بیمار دارد.