آیا دورهی اکسیژن درمانی به پایان میرسد؟

هنگام تنفس، اکسیژن توسط کیسه های کوچک هوایی که در ریه وجود دارند، جذب شده و کربن دی اکسید دفع میشود. اکسیژن جذب شده توسط رگ های خونی به سرتاسر بدن منتقل میشود تا بدن بتواند عملکرد مناسبی داشته باشد. در صورتی که اکسیژن جذب شده در بدن فرد، پایین تر از حد نیاز باشد، بدین معنی است که شخص مبتلا به هیپوکسمی است. در این شرایط پس از انجام آزمایش های گوناگونی مانند آزمایش خون و آزمایش گازهای خونی (ABG)، ممکن است پزشک برای بیمار اکسیژن درمانی تجویز کند. نوع اکسیژن درمانی، مقدار جریان اکسیژن و مدت زمان لازم توسط پزشک تجویز میشود. لازم به ذکر است، افرادی که تحت اکسیژن درمانی قرار میگیرند شرایط گوناگونی دارند و ممکن است در طول روز، هنگام خواب، هنگام فعالیت های فیزیکی یا تنها چند ساعت در روز تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرند. استفاده از دستگاه اکسیژن ساز یا دیگر دستگاههای کمک تنفسی، در واقع یک تغییر در روش زندگی افراد است که علاوه بر ایجاد حس محدودیت در آنها میتواند باعث شود، افراد احساس کنند آزادی عمل از آنها گرفته شده است. این مسئله امری طبیعی است، با این حال می بایست از این زاویه به آن نگاه کرد که اکسیژن درمانی در واقع به منزلهی شانسی دوباره برای یک زندگی با کیفیت است.

 

 

 

هنگامی که اکسیژن به اندازهی کافی به ریههای ما و در نتیجه دیگر اعضای بدنمان نرسد، آسیب بسیاری به بدن وارد میشود. در واقع این مسئله در طول زمان میتواند منجر به نارساییهای قلبی شود که در اثر تلاش بیش از اندازهی قلب برای رساندن اکسیژن کافی به جریان خون است. هیپوکسمی میتواند منجر به انواع آسیبهای مغزی شود و همان طور که میدانیم، حتی کوچک ترین آسیبی که در اثر اکسیژن ناکافی به مغز وارد شود، اثرات جبران ناپذیری بر عملکرد جسمی و ذهنی بیمار میگذارد. فکر کردن به این مسائل سختی زندگی بدون اکسیژن درمانی را بهتر نشان داده و باعث میشود متوجه اثرات مثبت آن بر زندگیمان بشویم.

قطع روند اکسیژن درمانی در هر زمان کاملا وابسته به شدت بیماری فرد و نظر پزشک معالج او دارد. برای مثال در شرایطی که فرد مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) و هیپوکسمی باشد، ممکن است لازم باشد برای همیشه تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرد. با این حال می بایست در نظر داشت هیچ چیز قطعی نیست و شرایط ممکن است تغییر کند. لازم به ذکر است، در صورت مشاهدهی هرگونه تغییرات در شرایط جسمی خود، خودسرانه جریان اکسیژن دریافتی را کاهش نداده یا قطع نکنید و حتما پیش از آن با پزشک خود مشورت کنید. در صورتی که تمایل دارید دورهی اکسیژن درمانی شما کوتاه شده، قطع شود یا کیفیت بیشتری داشته باشد، می توانید کارهایی را انجام دهید که به بهبود عملکرد ریهی شما کمک میکنند. برخی از این کارها شامل موارد زیر میشوند:

 

 

به طور کل، لازم است بدانیم برای داشتن سلامتی و جدا شدن از دستگاه اکسیژن ساز لازم است روند درمان را جدی بگیریم و  در این راه تمام تلاش خود را به کار بگیریم.