سازوکار اکسیژندرمانی چگونه است؟
اکسیژندرمانی راهی برای ورود اکسیژن بیشتر به ریهها است. پزشک یا پرستارتان ممکن است به آن «اکسیژن مکمل» بگوید.
هنگام اکسیژندرمانی، روشهای مختلفی برای تأمین اکسیژن مکمل وجود دارد:
لولهها: احتمالاً با چیزی شروع خواهید کرد که به آن کانولای بینی گفته میشود. این وسیله شامل دو لوله کوچک است که در سوراخهای بینی قرار میگیرند و یک لولۀ هوای بلندتر دارد که به مخزن اکسیژن متصل است. این رویکرد شایعترین رویکرد اکسیژندرمانی است.
ماسک صورت: ماسک صورت که بینی و دهان را میپوشاند مخصوص افرادی است که به اکسیژن بسیار بیشتری نیاز دارند یا در استفاده از لولههای بینی مشکل دارند.
جراحی: در موارد بسیار جدی، جراح نای را سوراخ میکند. سپس، یک لوله از مخزن اکسیژن از طریق سوراخ کوچکی در گردن و به داخل نای میگذرد. به این روش درمان نایگذر گفته میشود.
مخازن اکسیژن: مخازن ممکن است چنان کوچک باشند که قابلحمل شوند. مخازن بزرگتری نیز وجود دارد که میتوانید از آنها در خانه استفاده کنید.
هنگام اکسیژندرمانی، مخازن به خانۀتان ارسال خواهد شد. روش کار مخازن تصفیۀ گازهای دیگر است تا فقط اکسیژن تنفس کنید.
اکسیژندرمانی در بیمارستان نیز امکانپذیر است.
البته استفاده از دستگاه
اکسیژن ساز روش راحت تر و از تهیه و انتقال مخازن اکسیژن می باشد٬ شما می توانید جهت تهیه دستگاه
اکسیژن ساز با کارشناسان آزطب در تماس باشید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.
شماره تماس: 22800110-021
افزودن نظر