Azteb

آیا دوره ی اکسیژن درمانی به پایان می رسد

نویسنده aztebadmin 2021-04-24 17:16:30 0 نظر آموزش,
آیا دوره ی اکسیژن درمانی به پایان می رسد؟
هنگام تنفس، اکسیژن توسط کیسه های کوچک هوایی که در ریه  وجود دارند، جذب شده و کربن دی اکسید دفع می شود. اکسیژن جذب شده توسط رگ های خونی به سرتاسر بدن منتقل می شود تا بدن بتواند عملکرد مناسبی داشته باشد. در صورتی که اکسیژن جذب شده در بدن فرد، پایین تر از حد نیاز باشد، بدین معنی است که شخص مبتلا به هیپوکسمی است.
 
 
 
در این شرایط پس از انجام آزمایش های گوناگونی مانند آزمایش خون و آزمایش گازهای خونی (ABG)، ممکن است پزشک برای بیمار اکسیژن درمانی تجویز کند. نوع اکسیژن درمانی، مقدار جریان اکسیژن و مدت زمان لازم توسط پزشک تجویز می شود. لازم به ذکر است، افرادی که تحت اکسیژن درمانی قرار می گیرند شرایط گوناگونی دارند و ممکن است در طول روز، هنگام خواب، هنگام فعالیت های فیزیکی یا تنها چند ساعت در روز تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرند. استفاده از دستگاه اکسیژن ساز یا دیگر دستگاه های کمک تنفسی، در واقع یک تغییر در روش زندگی افراد است که علاوه بر ایجاد حس محدودیت در آن ها می تواند باعث شود، افراد احساس کنند آزادی عمل از آن ها گرفته شده است. این مسئله امری طبیعی است، با این حال می بایست از این زاویه به آن نگاه کرد که اکسیژن درمانی در واقع به منزله ی شانسی دوباره برای یک زندگی با کیفیت است.
 
 
 
هنگامی که اکسیژن به اندازه ی کافی به ریه های ما و در نتیجه دیگر اعضای بدنمان نرسد، آسیب بسیاری به بدن وارد می-شود. در واقع این مسئله در طول زمان می تواند منجر به نارسایی های قلبی شود که در اثر تلاش بیش از اندازه ی قلب برای رساندن اکسیژن کافی به جریان خون است. هیپوکسمی می تواند منجر به انواع آسیب های مغزی شود و همان طور که میدانیم، حتی کوچک ترین آسیبی که در اثر اکسیژن ناکافی به مغز وارد شود، اثرات جبران ناپذیری بر عملکرد جسمی و ذهنی بیمار می گذارد. فکر کردن به این مسائل سختی زندگی بدون اکسیژن درمانی را بهتر نشان داده و باعث می شود متوجه اثرات مثبت آن بر زندگیمان بشویم.
قطع روند اکسیژن درمانی در هر زمان کاملا وابسته به شدت بیماری فرد و نظر پزشک معالج او دارد. برای مثال در شرایطی که فرد مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) و هیپوکسمی باشد، ممکن است لازم باشد برای همیشه تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرد. با این حال می بایست در نظر داشت هیچ چیز قطعی نیست و شرایط ممکن است تغییر کند. لازم به ذکر است، در صورت مشاهده ی هرگونه تغییرات در شرایط جسمی خود، خودسرانه جریان اکسیژن دریافتی را کاهش نداده یا قطع نکنید و حتما پیش از آن با پزشک خود مشورت کنید. در صورتی که تمایل دارید دوره ی اکسیژن درمانی شما کوتاه شده، قطع شود یا کیفیت بیشتری داشته باشد، می توانید کارهایی را انجام دهید که به بهبود عملکرد ریه ی شما کمک می کنند. برخی از این کارها شامل موارد زیر می شوند:
 
 
 
 
  • تغذیه ی مناسب داشته باشید. این بدان معناست که از خوراکی هایی استفاده کنید که عملکرد ریه را بهبود می بخشند. این خوراکی ها شامل گوجه، قارچ  و به طور کل موادی می شوند که سرشار از آنتی اکسیدان ها و امگا-3 هستند و می بایست به مقدار زیادی در برنامه ی غذایی این بیماران گنجانده شوند. همچنین لازم است در طول روز به اندازه ی کافی آب بنوشند و از مصرف چربی های ترنس پرهیز کنند.
  • ورزش کردن تا حد زیادی منجر به بهبود عملکرد ریه در بیماران تنفسی مانند COPD می شود. با این حال لازم است پیش از انجام هرگونه فعالیت با پزشک خود در این رابطه صحبت کنید تا برای شما برنامه ای جامع و مناسب تنظیم شود. این گونه شرایط جسمی بیمار بهبود یافته و به او آسیبی وارد نمی شود.
  • آنچه واضح و مبرهن است، الزام ترک دخانیات برای بیماران تنفسی است. اکسیژن درمانی و ترک سیگار حتی در شرایط مزمن و برای بیماری هایی که قابل درمان نیستند، از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی بیمار را افزایش می دهد. سیگار کشیدن در طول اکسیژن درمانی، به هر دلیلی که تجویز شود، اثر منفی بر روند درمان، عملکرد ریه و وضعیت سایر اعضای بدن می گذارد.
  • برای قطع روند اکسیژن درمانی، روش های پرهزینه و پر ریسکی نیز وجود دارند که شامل جراحی ریه و عمل پیوند ریه می شوند. در صورتی که شما در شرایط حاد بیماری های تنفسی باشید، کاندیدای انجام این جراحی ها محسوب شوید و حاضر باشید ریسک این جراحی ها را بپذیرید، می توانید از این گزینه ها نیز استفاده کنید. لازم به ذکر است پس از انجام این جراحی ها و در دوران ریکاوری، بیمار همچنان نیازمند دریافت اکسیژن درمانی است اما احتمالا با گذشت زمان نیاز به آن کمتر و کمتر می شود.
به طور کل، لازم است بدانیم برای داشتن سلامتی و جدا شدن از دستگاه اکسیژن ساز لازم است روند درمان را جدی بگیریم و  در این راه تمام تلاش خود را به کار بگیریم.
 
بیشتربدانید:
 

افزودن نظر