چه کسانی به اکسیژن‌درمانی نیاز دارند

با بدتر شدن COPD، ممکن است کاندیدای مناسبی برای اکسیژن‌درمانی باشید.

پزشک، برای بررسی عملکرد ریه‌های‌تان، می‌‌تواند چند آزمایش انجام بدهد. آزمایش‌‌ها میزان اکسیژن موجود در خون را اندازه‌گیری می‌‌کنند.

 

 

آزمایش گاز خون شریانی (ABG): این آزمایش مانند آزمایش خون استانداردی انجام می‌‌شود. مقداری خون از بازوی‌تان گرفته و، سپس، سطح اکسیژن در آزمایشگاه بررسی می‌‌شود.

آزمایش اکسی‌متری: با آزمایش بسیار متفاوت است. وسیلۀ خاصی را روی انگشت خود می‌‌زنید که نور تولید می‌‌کند. گلبول‌‌های قرمز خون اکسیژن حمل می‌‌کنند. مقدار جذب نور در این گلبول‌‌ها میزان اکسیژن موجود در خون را نشان می‌‌دهد.

 

 

اگر آزمایش‌‌ها نشان دهد که سطح اکسیژن خونتان عادی نیست، ممکن است تحت درمان قرار بگیرید. این کار گاهی فقط راه‌حلی موقتی است. ممکن است دچار یک دورۀ COPD یا عفونت شوید که تنفستان را بدتر کند. ممکن است فقط در حین خواب، فعالیت یا فقط در هنگام ابتلا به عفونت، به درمان نیاز داشته باشید.

 

 

اگر بیماری‌تان پیشرفته‌تر باشد، ممکن است به اکسیژن‌درمانی شبانه‌روز نیاز داشته باشید. پزشک نسخه‌ای برای‌تان می‌‌نویسد که ساعات دریافت اکسیژن مکمل در طول روز را بیان می‌‌کند. این نسخه میزان اکسیژن دریافتی از مخزن را نیز نشان می‌‌دهد.